Na myśl o Syberii robi się zimno. Jednak jest kilka stworzeń, którym nie straszny jest tamtejszy klimat. Mianowicie, kot syberyjski. Rasa ta stosunkowo późno została zarejestrowana, gdyż dopiero w 1998 roku. Ważną informacją jest to, iż kot syberyjski jest rasą naturalną.
Charakterystyczne jest jego półdługie włosie, które w trudnych warunkach klimatycznych zapobiega utracie ciepła (ewentualnie ochładza organizm) a także chroni przed urazami skóry. Kot syberyjski ze względu na to, iż jest rasa naturalna nie może być krzyżowany z innymi rasami. Ten zakaz dotyczy ras naturalnych, niestety nielicznych. Koncepcja tego przepisu, mówi o ty, że koty te przez lata radziły sobie w trudnych warunkach, potrafiły przetrwać. Dlatego więc, został wprowadzony zakaz, gdyż koty niegdyś wiejskie, pozostały „naturalne” a ingerencja hodowców mogłaby doprowadzić nawet do wyginięcia tych ras. Po prostu te koty są lubiane za swoją naturalność, wytrwałość i niezmienność, a po co w takim razie naruszać stworzenia, które świetnie radziły sobie przez bardzo długi czas?