Kot orientalny wywodzi się z jednej z najstarszych rasy kotów, czyli od kotów syjamskich. Nie jest to rasa naturalna, lecz wytwór hodowców. Początkowo celem hodowli owych kotów było stworzenie kota syjamskiego o jednolitym umaszczeniu. Największą popularność rasa ta zyskała dopiero na początku lat latach 60-tych XX w., głównie w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.
Wtedy też zaczęto je na większą skalę hodować w najprzeróżniejszych odmianach kolorystycznych. Dzisiaj kot orientalny może występować nawet w 40 różnych odmianach, zarówno jednobarwnych, jak i wielobarwnych. Spotkać można, zatem koty orientalne czarne, białe, rude, pręgowane, a nawet niebieskie. Podczas hodowli owych kotów dokonywano bardzo skrupulatnej selekcji. Próbowano uzyskać osobniki nie tylko bardzo wytrzymałe, ale przy tym piękne i łagodnie usposobione. Nowe osobniki powstawały przypadkowo poprzez krzyżówki, a także dzięki licznym badaniom genetycznym. Dopiero jednak w 1997 roku rasa ta została one w pełni uznana.