Przodkiem kota rasy Mandalay jest kot burmański (nazywany również burmskim). Legenda głosi, że był to ulubieniec mnichów, którzy wykorzystywali go do obrony świątyni. Wierzyli, że nadaje się on do tego doskonale, ponieważ wygląda tak jakby miał cały czas oczy otwarte.
Duże okrągłe oczy i specyficzne łyse brwi powodują takie wrażenie. Mnisi wierzyli w życie po śmierci. Twierdzili, że każdy człowiek, który umarł żył jeszcze przez chwilę w duszy kota, aż do czasu przejścia do nieba. U bram niebios na kota i jego właściciela miał czekać sam Budda. Można stwierdzić, że etap życia w ciele zwierzęcia był pewnego rodzaju czyśćcem czy poczekalnią. Kot Mandalay uznawany jest za odmianę kota burmańskiego. Zalicza się go do tej grupy, a różni się od niej tylko umaszczeniem. Podczas wystaw hodowlanych największym aplauzem cieszą się osobniki w kolorach hebanowym i czekoladowym. Istnieją też inne umaszczenia, takie jak rudy, kremowy, liliowy, niebieski. Koty tej rasy cieszą się największą popularnością w Nowej Zelandii i Australii.