Przez długi czas nie doceniano tych pięknych północnoamerykańskich kotów. Maine Coon traktowane były jak zwierzęta gospodarskie hodowane głównie w celu tępienia myszy. Maine Coon to koty łowne. Prawdopodobnie kiedyś były dzikie.
Wskazuje na to ich futro, które jest długie i bardzo dobrze chroni ciało zwierzęcia przed wilgocią i zimną pogodą. Ciało Maine Coon jest chronione przed wychłodzeniem warstwą miękkiego i delikatnego poszycia. Z tej warstwy wyrastają włosy okrywowe. Długość futra jest zróżnicowana. Włosy krótsze porastają okolice brzucha, piersi i genitaliów, a włosy dłuższe rosną na grzbiecie i kończynach. W porze zimowej koty mają okazały kołnierz na głowie i piersi oraz dłuższe partie futra na tylnych kończynach. Długi puszysty ogon zimą gęstnieje i zapewnia kotom ochronę przed utratą ciepła. Koty okrywają głowę ogonem i w ten sposób chronią się przez zimnem. Warto wiedzieć, że ogon osiąga długość reszty ciała, dzięki temu zwierzę wydaje się masywniejsze i wygląda na znacznie większe niż wskazuje jego waga.